Senler , Benler

16.09.2017
357
A+
A-
Senler , Benler

 

 

 

 

 

 

Senler , Benler

Bir gece vakti
Dilsiz dünyanın suskunluğu
Konuşan sadece sen
Cam kırıklarının batışı gibi
Mevsimsiz ayazın teninde acısı
Firari isyanlarının gelişi
Açtırıyor sana gözlerini
Kaçıyor uykun…..bakıyorsun
Yine teksin.Yine Yalnız.
Önünde diz çöken sevdalar
Mayasını çalıyor efkarına
Ürperiyorsun ..irkiliyorsun
Bir el dokundu sanki omzuna
Dönüp bakıyorsun ardına..bakıyorsun
Ama yine teksin
Bir şarkı mırıldanmak geliyor içinden
Seçemiyorsun
Ben deyip kalıyorsun
Biraz daha yaslanıyorsun arkana
Kovmak geliyor içinden
Bütün unutamadıklarını
Yasaklarını istiyorsun sen
Sana yasak olanları
Dört yapraklı yoncalar karşında
Koparırken düşüyor bir yaprağı
Kaybediyorsun  şansı
Soğuk mermerlere dokunuyor elin
Biraz daha özlüyorsun sıcağı
Bitkinlikte var üzerinde
Bir bekleyişin heyecanı da
Duyguların hırçınlaşıyor gittikçe
Kamçılanıyor içten içe
Karışık…Karma karışık
Anlayamıyorsun
Seher vaktini bekliyorsun
Ayırt edebilmek için siyah ile beyazı
Günahların dürtüyor bazen
Bir çok şeyi nasılda silmek istiyorsun
Beklettiklerini…Önemsemediklerini
Merak ediyorsun değerini
şünüp de değer vermediklerini
İtiraflara gebesin
Büyüyor göz bebeklerin
Kocaman bir ahı salıyorsun
Gecenin koynuna
Yine takılıp kalıyorsun
Ben kelimesine
Bir şeyleri söküp atmak istiyorsun içinden
Ama geçemiyorsun ”Ben”den ileriye
Ben deyip susuyorsun
Ben…
Gitmek..
Bir sonraki geceye varmadan
Gitmek istiyorsun
Korkuyorsun kendinden
Yarım kalan cümlelerinden
Fiilsiz “ben”lerinden.
Sisli  uktelerinde nefesin
Kozasından çıkan kelebeği seyrediyorsun
Güneşin doğuşuna gebe saatler
Hala uykudan kaçıyorsun
Ve bir ben daha
Yankılanıyor ortalıkta
Bir ben daha..
Devamı gelmeyen “ben” lerinle başlıyor gün
Köstebeğin toprağı kazışıyla
Karıncanın yürüyüşüyle.
Tren seferine başlamış..
Dolmuşlar tıklım tıklım
İnsan kaynıyor ortalık
Ama sen yine teksin
Yine yalnız.
Daha fazla dayanamıyorsun
Uykuya esir oluyorsun
Direnemiyorsun…
Vazgeçiyorsun “ben” lerinden
Yarım kalmasın istiyorsun
Haykırıyorsun..
Ben ve sen..
Sen….
Gözlerini kapatıyorsun usulca
Ve bir sen daha..
Ve bir ben daha..
Gündüzün hoşçakalları yaklaşır
Gece vurur yine yüreğine
Esir olursun yine dünün izlerine
Yine teksindir..yine yalnızsındır
Ama üzülme
Bir başka yürekte
Yalnızlığını paylaşmaktasındır

Sümeyra Yıldırım – Yokluğumun İki Yakası 

ETİKETLER: ,
BİR YORUM YAZIN

ZİYARETÇİ YORUMLARI - 0 YORUM

Henüz yorum yapılmamış.