Ezan Sesinden

Gündelik yaşantımız suretiylede yinellikle birçoğumuzun tanık varolduğu ancak anlam veremediği durumlardan birisi de ezan okunurken duyduğumuz köpek uluma sesleridir. Çoğunlukla de sabah namazı vaktinde rastladığımız bu ulumanın hayra mı yoksa şerre mi işaret varolduğu merak edilebilmektedir. Sahih hadis-i şerif kaynaklarına bakıp hareket ettiğimizde ise şüphesiz ki ezanda köpeklerin havlamasının bir hikmeti vardır. yle ki Sevgili Peygamberimiz (SAV), hadis-i şerifte şu şekilde buyurmaktadır: “Namaz suretiyle ezân okunduğu süre şeytan oradan sesli sesli yellenerek uzaklaşır, ezânı duyamayacağı yere kadar kaçar. Ezân bitince geri gelir. Kâmet başlayınca yine uzaklaşır, bittiğinde ise geri dönüp kişi ile kalbinin arasına girer ve: «Şunu hatırla, bunu düşün!» diye aklında daha önce hiç olmayan şeylerle vesvese verir. Öyle ki (buna kapılan) kişi kaç rekât kıldığını bilemeyecek hâle gelir.” (Buhârî, Ezân, 4; Müslim, Salât, 19) Yukarıdaki hadis-i şerife baktığımızda ezan okunurken şeytanın koşar adım uzaklaştığını görürüz. Bu esnada uluyarak ya da havlayarak görmediğimizi gören, duymadığımızı duyan hayvanlardan biri olan köpekler gördükleri ya da duydukları birtakım cisimlerden kaynaklı ürkebilir. Ezan okurken şeytanların kaçtığı hadis-i şerif ile bildirilmiştir. (Buhârî, Ezân 4) Dolayısıyla ezan okunurken köpeğin uluması hayra alamet olarak yorulabilmektedir; şeytanların kaçışını görmüş olabilirler. Hz. Cabir (r.ah) anlatıyor: “Resulullah (SAV) buyurdular ki: “Geceleyin köpeklerin havlamasını ve merkeplerin anırmasını işittiğiniz süre, şeytandan Allah’a sığının. Çünkü onlar, sizlerin görmediklerinizi görürler.” (Ebu Davud, Edeb, 105-106, no: 5103)