Hz. Peygamber (s.a.s) sevecen , ilgili , hassas , şefkatli , sabırlı , fedakar , merhametli , çocuklarıyla çocuklaşabilen , biri hariç bütün evlatlarının acısını görmüş yüreği yanık bir babaydı.
- Çocuklarını çok severdi. Sevgisini sözleriyle ve davranışlarıyla gçsterirdi. Örneğin kızı Fatıma için bir keresinde şöyle demişti: ” Fatıma benim bir parçamdır. Onu inciten şey beni de incitir.”
- Çocuklarına karşı saygılı ve özenli davranırdı. Ziyaretine geldiklerinde onları karşılar ,öper , yanına oturturdu. Zaman zaman kendisi de onları ziyaret ederdi.
- Çocuklarına güzel isimler koyardı. İsimlerini koyarken çocuklarının kulağına ezan okurdu.
- Çocuklarının eğitimine özen verirdi.Çocuklar konuşmaya başladığında bazı ayetleri tekrarlatarak okuturdu.
- Çocukların hatalarına karşı hoşgörülü davranırdı. Hatalarını düzeltmek için azar , tenkit , tahkir , surat ekşitme gibi yollara başvurmazdı. Hz. Enes on yıl boyunca Hz. Peygamber (s.a.s) hizmet ettiğini , kendisini bir kere olsun , “Niçin böyle yaptın , şöyle yapsaydın ya! ” şeklinde eleştirmediğini anlatır.
- Çocuklarının terbiyesinde kesinlikle yalana yer vermezdi. Ağlayan çocuğuna yapılmayacak veya verilmeyecek şeyler şeyler vaat eden ya da onu yapmayacakları şeylerle korkutan anne babaları uyarır , bütün bunların haram olduğunu ifade ederdi.
- Çocuklarının sosyalleşmesine zemin hazırlar ; bayram , düğün , ziyafet , cami cemaati gibi ortamlarda aile dışı çeşitli insanlarla karşılaşmalarını sağlardı.
- Çocuklarının dertleriyle ilgilenirdi.Çocuklarının üzülmelerine dayanamaz , onları kıranların kendini de üzeceklerini söylerdi.
- Çocuklarını daima iyiliğe teşvik ederdi. Gece namaza kalkıtğında onları da uyandırır , daima iyilik yapmaları , ahiret yurdu için hazırlanmaları gerektiğini söyler , “Yarın kıyamet gününde ben sizler için bir şey yapamam ” derdi.
- Erkek ve kız çocukları arasında ayrım yapmazdı.
- Çocuklarının geçimi konusunda sorumluluklarını yerine getirir , “Allah’ım ! Muhammed ailesine geçinecek kadar rızık ihsan buyur ” diye dua ederdi. Ayrıca ailesini her türlü aşırılık , lüks , israf ve cimrilik , dünya malına düşkünlükten sakındırırdı.